Ανθρώπων Έργα Ιούνιος 2014 | Page 258

Ανθρώπων Έργα Σκληρή κοροϊδία ή άμεση παράδοση του δολοφόνου που στηλίτευσε το νεανικό κορμί; Ο ΤΚ ήταν σίγουρος ότι τον «είχαν» ή για να ακριβολογούμε ότι οι συνάδελφοί του τον «είχαν». Εκείνος αφημένος έξω από αυτό το σκληρό παιχνίδι τακτοποιούσε την μια μετά την άλλη υποθέσεις που έπρεπε να αρχειοθετηθούν. Η βαρεμάρα βάραγε κόκκινο και το αυτί και το μάτι του καρφώνονταν αδιάκριτα στα στοιχεία της υπόθεσης που ασθμαίνοντας παρέμενε ανεκμετάλλευτη στα χέρια ανίκανων αστυνομικών. Σαν ένας καλοεκπαιδευμένος αθλητής πολεμικών τεχνών που προτάσσει χέρια και πόδια παρακολουθώντας αγώνα τρίτων, προσπαθώντας να αντιδράσει στο χτύπημα του κάθε αντιπάλου έτσι και εκείνος ψυχή και σώμα αντιδρούσε στα στοιχεία που τον κύκλωναν σταδιακά. Δυο φάκελοι πετάχτηκαν στο γραφείο μπροστά του αλλά δεν ήταν αυτοί που λαχταρούσε να πιάσει στα χέρια του. Αδιαφορώντας παντελώς για το τι περιείχαν αυτοί, σηκώθηκε από την καρέκλα που είχε πάρει το σχήμα του πισινού του που μεγάλωνε μέρα με την ημέρα και προχώρησε κάνοντας γκριμάτσες από τον πόνο, προς τον συνάδελφο που είχε αναλάβει την υπόθεση δολοφονίας. Φίλο δεν θα τον αποκαλούσε, 258 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 5 | Ιούνιος 2014 Ανθρώπων Έργα ρεμάλι ίσως. Τελείως κόπανο ακόμα καλύτερα! Ο ΠΣ ήταν κόπανος από γεννησιμιού του. Μπούλης και ψευτόμαγκας, χαμένος από χέρι, πήδαγε την σερβιτόρα του καφέ του Τζο επί μονίμου βάσεως καθώς μόνο εκείνη ανεχόταν να αναλάβει τα ηνία του πηδήματος μαζί του και ψιλοβολευόταν αποκαλώντας «σοβαρή σχέση» το πήδημά τους. Με την ίδια βαρεμάρα που χαρακτήριζε τη ζωή του μέχρι σήμερα ανέλαβε και την υπόθεση. Στα 38 του ένιωθε αηδία για κάθε υπόθεση που δεν του πρόσφερε ένα μπόνους. Μια μισοσαπισμένη κοπέλα τι θα μπορούσε να του προσφέρει; Με αυτή την απογοήτευση είχε πάει και στο σπίτι της νεαρής κοπέλας να μιλήσει με τους γονείς της. Άνθρωποι απλοί, καταβεβλημένοι, στον δρόμο προς την καταστροφή, άνοιξαν την πόρτα σε μια χούφτα αστυνομικούς που εισέβαλαν στο σπίτι τους. Ο επικεφαλής, με ένα απερίγραπτο θράσος και καθόλου έγνοια για το παιδί, κάθισε απέναντί τους, άναψε μια πίπα και γέμισε το σπίτι με την βαριά μυρωδιά. Χωρίς κανένα σεβασμό, μίλησε για το πτώμα της κόρης τους, ζήτησε να μάθει για τις σχέσεις της με τους άντρες και ενόχλησε τους ταπεινούς γονείς της που χάρηκαν ιδιαίτερα όταν τελικά έφυγε αυτός ο άνθρωπος μέσα από το σπίτι τους. Αφού πέρασαν μερικές μέρες και βρέθηκε το Ιούνιος 2014 | Τεύχος 5 | Ανθρώπων Έργα | 259