Ανθρώπων Έργα
Ανθρώπων Έργα
βαθμολογία συνεπαγόταν την εκπλήρωση μιας
χάρης. Έδειχνε να απολαμβάνει τις προκλήσεις.
Σήμερα όμως άλλαξε εντελώς τους κανόνες.
“Σήμερα θέλω να παίξεις εσύ στην θέση μου
μπαμπά. Θέλω εγώ να κάνω τις ερωτήσεις.”
Ξαφνιάστηκα με την αποφασιστικότητα του
αλλά δεν μπορώ να πω πως ήταν με την αρνητική
έννοια. Πέρασα το χέρι μου γύρω από τον ώμο
του, του έδωσα την κούπα με την σοκολάτα
και βολεύτηκα περιμένοντας τις ερωτήσεις του.
“Γιατί όχι; Ρώτα με ό,τι θες..”, απάντησα γεμάτος
αυτοπεποίθηση χωρίς να περιμένω την δυσκολία
των επερχόμενων ερωτήσεων. Ο Φάνης χάρηκε
ιδιαίτερα και αμέσως η μελαγχολία χάθηκε από
το πρόσωπο του.
“Μπαμπά τι είναι άνθρωπος;”, με κατακεραύνωσε
με την πρώτη του απορία ο μικρός μου Φάνης.
“Φάνη μου είσαι σίγουρος πως είμαι ο κατάλληλος
για να στα πει αυτά;”, προσπάθησα να αποφύγω
τις βαριές συζητήσεις.
“Όχι σε εμπιστεύομαι. Πες μου!”, με παρότρυνε.
“Άνθρωπος παιδί μου είμαι εγώ, είσαι εσύ.
Άνθρωποι είναι όλοι όσοι ζουν στην κοινωνία
μας και συμβιώνουν αρμονικά. Φοβάμαι να
νοήσω ποιος μπορεί να μην λέγεται άνθρωπος.
Φοβάμαι ακόμα και τώρα που μιλάω σε σένα για
αυτό. Θα ήθελα να μάθεις μέσα από όσα ζήσεις
τι σημαίνει πραγματικά αυτή η λέξη.”
Ο Φάνης σαν μικρός φιλόσοφος ρούφηξε
αχόρταγα μια γουλιά από την σοκολάτα του και
συνέχισε. “Συνέχεια ακούω τους μεγάλους να
λένε σ’ αγαπώ. Και εγώ το λέω σε σένα, στην
μαμά, στον παππού και την γιαγιά. Αλλά μπαμπά
τι πάει να πει αγαπώ; Θέλω να ξέρω..”
Τα μάτια μου είχαν βουρκώσει και δεν ήξερα
γιατί. Ή μάλλον καλύτερα ήξερα αλλά δεν
ήθελα να το παραδεχτώ. Τα παιδιά ζούσαν σε