- Κ. Μακρή, γεννηθήκατε στην Πάτρα και
μεγαλώσατε στην Αθήνα. Μπορείτε να μας πείτε
λίγα πράγματα για την παιδική σας ηλικία;
Η πρώτη μου γνωριμία με την Βικτώρια Μακρή ήταν μέσω
του facebook σχεδόν πριν δύο χρόνια. Από την πρώτη
στιγμή ένιωσα πως πρόκειται για έναν εξαιρετικό άνθρωπο,
ζεστό και τρυφερό με πολλές ευαισθησίες. Μια πολυτάλαντη
πρ οσωπικότητα που με κέρδισε με την ταπεινότητα και την
γλυκύτητα της.
Γεννήθηκε στην Πάτρα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε
Αρχιτεκτονική αλλά την κέρδισε το γράψιμο. Στα 14
ξεκίνησε να γράφει το πρώτο της διήγημα. Συγγραφέας δύο
εξαιρετικών μυθιστορημάτων και στιχουργός που ευτύχισε
να συνεργαστεί με καταξιωμένες φωνές του ελληνικού
πενταγράμμου.
Παρακάτω ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε για το
περιοδικό “Ανθρώπων Έργα”, στον Σάββα Τριανταφυλλίδη.
38 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 3 | Απρίλιος 2014
Φύγαμε με την οικογένειά μου από την Πάτρα όταν
ήμουν 4 ετών. Έκτοτε επέστρεφα με τον μικρό μου
αδελφό τα καλοκαίρια στο σπίτι της γιαγιάς και μέναμε
μέχρι ν’ ανοίξουν τα σχολεία το φθινόπωρο. Όλη
μου η παιδική ηλικία είναι οι αναμνήσεις εκείνων των
καλοκαιριών∙ οι βόλτες με τη γιαγιά στο φάρο της
Πάτρας, στο μόλο, στα Ψηλαλώνια, στην εκκλησία
του Αγίου Ανδρέα, τα πρωινά μπάνια στη θάλασσα.
Όταν πέθανε η γιαγιά, και δεν ξαναπήγαμε στην
Πάτρα, η παιδική μου ηλικία άλλαξε. Μεγάλωσα
κάπως απότομα. Έπαψα να είμαι τόσο ανέμελη. Ήταν
ο πρώτος θάνατος αγαπημένου μου ανθρώπου και,
παρόλο που ήμουν ακόμα παιδί, ένιωσα βαθιά μέσα
μου αυτό που αποκαλείται “πένθος”.
- Θυμάστε την πρώτη φορά που γράψατε κάτι;
Ήταν κάποιο διήγημα, κάποιο ποίημα ή κάποιο
στιχάκι; Ποια ήταν η πρώτη απόπειρα γραφής;
Θα ήμουν περίπου 14 ετών όταν πήρα ένα τετράδιο
και ξεκίνησα να γράφω ένα διήγημα. Ήταν η ιστορία
ενός νεαρού που έψαχνε σε όλες τις κοπέλες που
συναντούσε να βρει αυτή για την οποία θα ένιωθε πως
είναι η “πριγκίπισσά” του. Λίγο πριν το ολοκληρώσω,
και με τρόπο που δεν θυμάμαι πια, το έχασα εκείνο το
τετράδιο. Στενοχωρήθηκα πολύ και για κάποια χρόνια
δεν ξανάγραψα τίποτα. Ξανάρχισα να γράφω στα 17
Απρίλιος 2014 | Τεύχος 3 | Ανθρώπων Έργα | 39