Απεικάσματα Σκέψης
Απεικάσματα Σκέψης
Δεν έχει αρχή και τέλος...
Δίνει το στίγμα της, λίγο πριν αρχίσει...
Γιγαντώνεται με το δείλι...
Απαλύνεται καθώς πέφτει το σκοτάδι...
Μα είναι πάντα, εδώ...
Αν τη νοιώσεις...
Γίνεται ρούχο κολλητό...
Ένα με το δέρμα...
Ένα με εσένα...
Κάθε δειλινό, είναι δικό της...
Μαζί χανόμαστε στα χρώματα...
Μαζί ταξιδεύουμε...
Μαζί αισθανόμαστε...
Μαζί περπατάμε στη ζωή...
Κι όλα όσα λένε, πως τελειώνει, είναι
αναληθή..
Δεν τελειώνει ποτέ....
Βένη Παπαδημητρίου
120 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 3 | Απρίλιος 2014
Απρίλιος 2014 | Τεύχος 3 | Ανθρώπων Έργα | 121