Ανθρώπων Έργα
Ανθρώπων Έργα
κλέβεις την τελευταία του πνοή… κι εσύ δεν
είσαι κλέφτης!», προσπαθούσε με το ζόρι
να κρατηθεί από τα γέλια ο κυρ Λάμπρος.
«Α, δεν σου’ πα! Σήμερα χάσαμε και την
κυρά Λουκία… Η γαστρεντερίτιδα τελικά
πήρε πολύ κόσμο!».
«Είπαμε! Ο γέρος ή από πέσιμο ή από
χέσιμο!».
«Μην είσαι κλέφτης μπάρμπα Στάμο!
Αμαρτία και γρουσουζιά!».
«Άσε με καημένε!», έκανε νεύμα με το χέρι
του ο μπάρμπα Στάμος και ρούφηξε τον
καφέ του.
Μετά από μια εβδομάδα ο μπάρμπα Στάμος
βρισκόταν στο γνωστό του ραντεβού με
τον καφέ του κάτω από τον πλάτανο και
τον κυρ Λάμπρο δίπλα του. Ξαφνικά από
τον κεντρικό δρόμο του χωριού, δίπλα από
την πλατεία πέρασε ένα αυτοκίνητο με μια
πανέμορφη, νέα γυναίκα μέσα. Ο μπάρμπα
Στάμος καρφώθηκε πάνω της.
«Αχ και να’ μουν νέος!», μονολόγησε.
«Παίζει
το
ματάκι
σου,
μπάρμπα!»,
αναφώνησε ο κυρ Λάμπρος.
«Εμ τι να περιμένω από τη γριά μου που έχει
ξεχειλώσει;», είπε περιπαικτικά ο γέρος.
«Μωρέ οι κότες όταν γεράσουν κάνουν τις
καλύτερες σούπες, οπότε η γριά η κότα έχει
το ζουμί!».
«Ναι! Κάθε πρωί αλλάζω σεντόνια από τα
ζουμιά που αφήνει από την ακράτεια! Πόσο
δίκιο έχεις!».
Ξέσπασε σε γέλια ο κυρ Λάμπρος.
102 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 3 | Απρίλιος 2014
Μετά από λίγες μέρες στο ίδιο τραπεζάκι
κάθονταν ο μπάρμπα Στάμος με τον καφετζή
και τον παπά του χωριού, τον παπά Ηλία.
«Πάτερ δεν σε βλ